Misje IGNIS, polskiej misji technologiczno-naukowej na Międzynarodową Stację Kosmiczną powiodły się w stu procentach, przekazało Ministerstwo Rozwoju i Technologii oraz POLSA i Axiom. Sławosz Uznański‑Wiśniewski wykonał wszystkie priorytetowe eksperymenty na orbicie, od badań układów biologicznych po testy nanomateriałów i działań mózg–komputer.
Doktor inżynier Uznański‑Wiśniewski spędził na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej 19 dni i poświęcił około 95 h na realizację 12 z 13 polskich eksperymentów oraz czterech eksperymentów ESA. Wśród głównych tematów badawczych znalazły się:
Biologia i zdrowie człowieka:
Eksperyment Human Gut Microbiota (Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie) miał na celu zbadanie, jak mikrograwitacja wpływa na mikrobiom jelitowy człowieka. Sławosz Uznański-Wiśniewski przekazał próbki przed lotem, a po powrocie na Ziemię wykonano porównawcze analizy składu bakterii jelitowych. Badania pomogą sprawdzić, czy pobyt w kosmosie wpływa na odporność, trawienie i ogólny stan zdrowia astronautów. Analiza badań może być wykorzystana przy planowaniu długoterminowych misji i opracowywaniu odpowiednich diet kosmicznych.
Immune Multiomics (Eksperyment Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie) dotyczył wpływu mikrograwitacji na ludzki układ odpornościowy. Badano, jak organizm reaguje na stres związany z lotem kosmicznym, analizując jednocześnie krew, ślinę i inne próbki biologiczne. Celem było poznanie zmian w funkcjonowaniu genów, białek i komórek odpornościowych. Uzyskane dane mogą pomóc w opracowaniu nowych metod wspierania odporności astronautów podczas długich misji. To także cenny materiał dla badań nad odpornością w ekstremalnych warunkach na Ziemi.
AstroPerformance (Mollis Textus) (Smarter Diagnostics sp. z o.o.) koncentrował się na wpływie mikrograwitacji na tkanki miękkie człowieka. Uznański-Wiśniewski wykonywał specjalne testy ruchowe. Następnie dane były analizowane z wykorzystaniem sztucznej inteligencji. Badano m.in. zmiany w strukturze mięśni, ścięgien i stawów podczas pobytu na orbicie. Celem było lepsze zrozumienie, jak długotrwały pobyt w kosmosie wpływa na sprawność fizyczną oraz jak opracować skuteczne programy rehabilitacyjne po powrocie na Ziemię.



Mózg i zdrowie psychiczne:
EEG Neurofeedback (Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku) miał na celu ocenę, jak mikrograwitacja i izolacja wpływają na funkcjonowanie mózgu. Dzięki specjalnemu zestawowi astronauta monitorował swoją aktywność mózgową i uczył się ją kontrolować za pomocą neurofeedbacku. Badanie sprawdzało, czy taka technologia może pomagać w redukcji stresu i utrzymaniu sprawności umysłowej podczas lotów kosmicznych.
Eksperyment AstroMentalHealth (Uniwersytet Śląski w Katowicach) skupiał się na monitorowaniu samopoczucia psychicznego astronauty. Regularnie zbierano dane dotyczące nastroju, poziomu stresu i jakości snu. Ma to na celu wykrywanie nawet subtelnych zmian w stanie psychicznym w warunkach izolacji i mikrograwitacji.


Technologia i materiały:
LeopardISS (KP Labs sp. z o.o.), w którym testowano, czy sztuczna inteligencja poradzi sobie z analizą danych naukowych w warunkach orbitalnych. System AI działał bez stałego dostępu do internetu. Algorytmy analizowały obrazy i sygnały zbierane na pokładzie stacji, symulując przyszłe scenariusze pracy AI w misjach na Księżyc czy Marsa.
RadMon on ISS (SigmaLabs sp. z o.o.) to eksperyment, którego zadaniem było monitorowanie promieniowania kosmicznego w czasie rzeczywistym na pokładzie stacji. Wykorzystano miniaturowy detektor zaprojektowany przez polskich inżynierów, który na bieżąco rejestrował poziomy promieniowania jonizującego. Urządzenie było lekkie, energooszczędne i przystosowane do długotrwałej pracy w przestrzeni kosmicznej. Zebrane dane pomogą chronić astronautów przed szkodliwym wpływem promieniowania.
Eksperyment MXene in LEO (Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie) sprawdzał, jak nowoczesne nanomateriały MXene zachowują się w środowisku mikrograwitacji i pod wpływem promieniowania kosmicznego. Materiał ten, dzięki swojej przewodności i odporności, może być wykorzystywany m.in. w elektronice ubieralnej dla astronautów. Na orbicie badano jego stabilność chemiczną i właściwości mechaniczne, by ocenić, czy nadaje się do zastosowań w przyszłych misjach kosmicznych. To pierwszy test nanomateriału MXene w rzeczywistych warunkach niskiej orbity okołoziemskiej.
Stability of Drugs (Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych Polskiej Akademii Nauk) to badanie mające na celu sprawdzenie, jak warunki panujące na orbicie wpływają na trwałość leków. Eksperyment analizował zmiany chemiczne i fizyczne różnych substancji leczniczych podczas długotrwałego pobytu w przestrzeni kosmicznej. Pozwoli to naukowcom zrozumieć czy leki zachowują swoją skuteczność i bezpieczeństwo. Wyniki mogą pomóc w opracowaniu lepszych form leków dla astronautów, jak i zastosowań medycznych na Ziemi.



Biotechnologia i mikroorganizmy:
Space Volcanic Algae (Extremo Technologies sp z o.o.) badający zdolność mikroglonów pochodzących z obszarów wulkanicznych do przystosowania się do warunków kosmicznych. Badania pozwolą ocenę ich potencjału jako źródła biomasy.
Yeast TardigradeGene (Uniwersytet Szczeciński, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytet Śląski) to eksperyment polegający na modyfikacji drożdży za pomocą genów niesporczaków. To organizmy o wysokiej odporności w ekstremalnych warunkach. Da to odpowiedz na pytanie, czy wprowadzone geny zwiększą przeżywalność drożdży w mikrograwitacji i przy promieniowaniu kosmicznym.
Wireless Acoustics ( Svantek Sp. z o.o.) polegał na pomiarze poziomu hałasu w module Columbus z użyciem bezprzewodowych czujników. Testowano nową technologię, która pozwala monitorować warunki akustyczne bez konieczności instalowania kabli.



To nie koniec badań i wyzwań, które obyły się na orbicie. Podczas pobytu Uznański-Wiśniewski wykonał 2 sesje transmisji edukacyjnych z uczniami z Łodzi i Warszawy, dokonano badania łączność z radioamatorami (ARISS) z Wrocławiem i Rzeszowem.
Jesienią zaplanowano cykle spotkań edukacyjnych w całej Polsce. To kontynuację misji IGNIS jako inspiracji i narzędzia popularyzacji nauki. Po 19 dniach pracy na orbicie, dr inż. Sławosz Uznański-Wiśniewski wrócił na Ziemię jako pierwszy Polak uczestniczący w misji na ISS. Minister RiT zaznaczył, że to dopiero początek przygody i bazowanie na technologii IGNIS w przyszłości jest celem misji.
– Gratuluję Sławoszowi Uznańskiemu-Wiśniewskiemu oraz wszystkim polskim naukowcom i inżynierom, którzy współtworzyli tę wyjątkową misję. IGNIS to nie tylko sukces indywidualny, ale wspólne osiągnięcie polskiej nauki, technologii i przedsiębiorczości. Udowodniliśmy, że Polska potrafi projektować i realizować eksperymenty na najwyższym, międzynarodowym poziomie. Misja otwiera przed polskimi firmami i instytucjami badawczymi nowe możliwości — zarówno w sektorze kosmicznym, jak i w branżach zaawansowanych technologii. Wierzę, że ten sukces przełoży się na trwały rozwój gospodarki opartej na wiedzy i innowacjach – przekazał minister Krzysztof Paszyk.
fot. IGNIS
fot. główne: Sławosz Uznański‑Wiśniewski