ORP „Grom” był pierwszym z dwóch niszczycieli (kontrtorpedowców) zamówionych w Wielkiej Brytanii – drugim był istniejący do dzisiaj okręt -muzeum ORP „Błyskawica”.
W krótkiej notatce „Morze” nr 8/1936 informowało: „W dniu 21-go lipca odbyło się w stoczni Samuel White w Cowes uroczyste spuszczenie na wodę kontrtorpedowca „Grom”. Chrztu dokonała małżonka naszego konsula generalnego w Anglii, pani Poznańska; w uroczystościach wziął udział Szef Kierownictwa Marynarki Wojennej, admirał Świrski, oraz ambasador brytyjski w Warszawie, Kennard. Drugi kontrtorpedowiec tego typu, „Błyskawica”, spuszczony zostanie w ciągu października.”
Stępkę pod „Groma” położono 17 lipca 1935, a podniesienie bandery nastąpiło 11 maja 1937. Były to ówcześnie jedne z najsilniejszych i najszybszych okrętów w swojej klasie na świecie. Uzbrojenie główne skłądało się z 7 armat kal. 120 mm oraz 6 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm. Dwie turbiny parowe Parsonsa o mocy łącznej 54 000 KM zapewniały ORP „Grom” prędkość 39,5 węzłów.
30 sierpnia 1939 roku niszczyciele „Burza”, „Błyskawica” i „Grom”, wobec groźby wybuchu wojny, wykonały plan „Pekin” – przejścia do Wielkiej Brytanii.
ORP „Grom” w czasie kampanii norweskiej, operował w rejonie Narwiku zwalczając ogniem artylerii niemieckie pozycje. 4 maja 1940 we fiordzie Rombakken, gdy okręt przygotowywał się do odkotwiczenia, został zaatakowany przez niemiecki bombowiec. Dwie z sześciu bomb trafiły- pierwsza wybuchła przy burcie, uszkadzając ją na długości 20 m, druga trafiła w śródokręcie, powodując jeszcze eksplozję torped w wyrzutni. „Grom” zatonął w ciągu 3 minut – zginęło 59 członków załogi. Rozbitków ostrzelali także Niemcy ze stanowisk na brzegu. Uciszył ich dopiero ogień brytyjskiego niszczyciela HMS „Bedouin” biorącego udział w akcji ratunkowej.
Pierwsze nurkowania na wrak polskiego okrętu przeprowadzono 6 października 1986. Podczas nurkowań w sierpniu 2010, z udziałem m.in. Polaków ustalono, że przełamany na pół wrak spoczywa pionowo na ścianie skalnej na głębokości 115 m.
źródło :mmw fot. wikipedia